Ένα από τα πιο δημοφιλή anime όλων των εποχών, που κατάφερε -τόσο σε εμένα όσο και σε εκατομμύρια ακόμη θεατές- να προσφέρει εκατοντάδες ώρες διασκέδασης, πολυάριθμες ευχάριστες αναμνήσεις αλλά και μια περιπέτεια άνευ προηγουμένου, είναι το One Piece, το οποίο μας διηγείται την ιστορία του Luffy και του πληρώματός του καθώς ταξιδεύουν σε ολόκληρο τον κόσμο και νικάνε όλο και πιο επικίνδυνους και δυνατούς εχθρούς, με σκοπό την εύρεση του θρυλικού θησαυρού One Piece, αντιμετωπίζοντας παράλληλα το αδίστακτο ναυτικό, αρχαία μυστικά, μέχρι και ολόκληρη την παγκόσμια κυβέρνηση. Και, παρόλο που η εν λόγω σειρά κατάφερε να αποκτήσει μέχρι στιγμής πάνω από 1000 manga chapters και τηλεοπτικά επεισόδια, δεκάδες ταινίες, και άπλετες ακόμη δημιουργίες σε διάφορους τομείς, ο gaming τομέας έμεινε κάπως παραπονεμένος, αντικρύζοντας τίτλους που δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν πλήρως στις προσδοκίες των παικτών και προσφέροντας -στην καλύτερη- μέτριες εμπειρίες.
Πάνω σε αυτό ακριβώς το πρόβλημα αποφάσισαν να πατήσουν η εκδότρια εταιρία Bandai Namco και το στούντιο ανάπτυξης ILCA, επιθυμώντας να δημιουργήσουν επιτέλους έναν τίτλο άξιο του ονόματος που θα τον διακοσμεί και να προσφέρουν στους παίκτες μια αξιόλογη One Piece εμπειρία, καταλήγοντας λοιπόν στο νέο τους πόνημα, το One Piece Odyssey. Ο εν λόγω τίτλος μας διηγείται μια πρωτότυπη ιστορία, με το Straw Hat πλήρωμα να καταλήγει καραβοτσακισμένο σε ένα άγνωστο νησί μετά από μια άγρια καταιγίδα, και να γνωρίζει τους δύο κατοίκους εκείνου του ξεχασμένου από τον υπόλοιπο κόσμο τόπου, τον εξερευνητή Adio και την λιγομίλητη Lim. Μετά από μια σειρά ατυχών γεγονότων, οι πρωταγωνιστές μας χάνουν μέσα σε μια στιγμή όλες τους τις δυνάμεις και ικανότητες τις οποίες βλέπαμε τόσα χρόνια να αποκτούν, και αναγκάζονται παρέα με την Lim να επισκεφτούν την Memoria, έναν παράξενο κόσμο φτιαγμένο από τις αναμνήσεις τους, ώστε να επιστρέψουν μέσα από αυτήν σε σημαντικές στιγμές του ταξιδιού τους για να μπορέσουν να ανακτήσουν τα όσα έχασαν, ξεδιπλώνοντας παράλληλα σιγά σιγά και το κουβάρι μυστηρίου που σκεπάζει το νησί στο οποίο βρίσκονται.
Η ιστορία λοιπόν του One Piece Odyssey κινείται πολύ κοντά στις διάφορες ταινίες που έγιναν διαθέσιμες ανά τα χρόνια, λειτουργώντας ουσιαστικά ως ένα εκτενές filler που αποσκοπεί στο δέσιμο των χαρακτήρων και την επέκταση του γεμάτο δυνατότητες σύμπαντος που δημιούργησε ο Eiichiro Oda, και προσφέροντάς μας μια πιο ανάλαφρη -και χωρίς επιπτώσεις στην canon ιστορία- περιπέτεια. Μιας και όλα τα γεγονότα που διαδραματίζονται στον τίτλο, όπως επίσης και οι διάφοροι χαρακτήρες του και οι διάλογοί τους, είναι είτε φτιαγμένοι είτε έστω επιβλεπόμενοι από τον ίδιο τον Oda, κάθε παραμικρή λεπτομέρειά του κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με τα όσα έχουμε δει ή διαβάσει όλα αυτά τα χρόνια, κάνοντας τον τίτλο μια αυθεντική One Piece περιπέτεια και όχι απλώς ένα παιχνίδι βασισμένο στο εν λόγω franchise.
Παρόλο όμως που το One Piece Odyssey μας προσφέρει μια πρωτότυπη ιστορία, νιώθω πως δεν αναπτύχθηκε όσο θα έπρεπε, ή μάλλον όσο θα μπορούσε. Το μεγαλύτερο κομμάτι του τίτλου αφορά την επιστροφή των πρωταγωνιστών σε προηγούμενα ορόσημα του ταξιδιού τους, και συγκεκριμένα στην Arabasta, το Water Seven, το Enies Lobby, το Marineford, και την Dressrosa, και παρότι όλες οι επιστροφές αυτές ήταν ευχάριστες, καλοσχεδιασμένες, και γεμάτες νοσταλγία, και προσέφεραν αρκετές νότες ανανέωσης λόγω των διαφοροποιήσεων που απέκτησαν χάρη στην φύση της Memoria, το νησί στο οποίο βρέθηκαν και θα έπρεπε ουσιαστικά να συγκρατεί τον πρωτεύων ρόλο στην ιστορία κατέληξε να μοιάζει κάπως μικρό και υποανάπτυκτο, να προσφέρει πολύ λιγότερες τοποθεσίες άπ’ όσες περίμενα, και τα μυστικά του, παρόλο που είναι ενδιαφέροντα, να μοιάζουν λιγοστά. Φυσικά ήξερα πως ο τίτλος δεν θα προσέφερε μια ιστορία το ίδιο δυνατή με την canon ιστορία της σειράς και δεν θα μπορούσε να σταθεί δίπλα σε διηγήσεις τύπου Void Century, όπως και να έχει όμως για έναν τίτλο που προσφέρει 30 με 35 ώρες για την ολοκλήρωση του main campaign, περίμενα κάτι λίγο πιο πλούσιο.
Η κύρια ενασχόληση των παικτών στο One Piece Odyssey είναι η εξερεύνηση, με τον τίτλο να τους τοποθετεί σε έναν semi-open world κόσμο γεμάτο δραστηριότητες. Το κεντρικό hub είναι φυσικά το Waford, το νησί δηλαδή στο οποίο βρίσκονται, και πιο συγκεκριμένα το σπίτι του Adio, με τις υπόλοιπες περιοχές να εξαπλώνονται τριγύρω του σε μορφή μονοπατιών, και από εκεί μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στην Memoria και στις υπόλοιπες προαναφερθέντες τοποθεσίες, οι οποίες με την σειρά τους είναι χωρισμένες σε μικρότερες περιοχές.
Αναμφισβήτητα το πιο έξυπνα σχεδιασμένο κομμάτι της εξερεύνησης είναι η αξιοποίηση των ικανοτήτων των πρωταγωνιστών μας, τόσο για την εύρεση αντικειμένων όσο και για την μετακίνηση από το ένα σημείο στο άλλο. Ο Luffy για παράδειγμα μπορεί χάρι στις Gomu Gomu δυνάμεις του να πιάνεται από μακρινά σημεία και να μεταφέρεται σε αυτά, ο Zoro να κόβει με τα σπαθιά του σιδερένιες πόρτες, ο Chopper να τρυπώνει μέσα σε στενά περάσματα, ο Franky να χτίζει γέφυρες, και άλλα. Από την άλλη, η Nami μπορεί να βρίσκει κρυμμένους θησαυρούς και ο Sanji να εντοπίζει πρώτες ύλες κατάλληλες για μαγειρική, κάνοντας έτσι κάθε χαρακτήρα αναπόσπαστο κομμάτι της περιπέτειας και δίνοντας την δυνατότητα στους παίκτες να χρησιμοποιούν όλους τους πρωταγωνιστές πολυάριθμες φορές και να μην εστιάζουν μόνο στον Luffy.
Πέρα όμως από τις ικανότητές τους στην εξερεύνηση, οι χαρακτήρες μας έχουν μερικά ακόμη ιδιαίτερα χρήσιμα προσόντα, τα οποία μπορούν να αποβούν σωτήρια κατά την διάρκεια κάποιας δύσκολης μάχης. Τα προσόντα αυτά γίνονται διαθέσιμα μόνο κατά την διάρκεια της κατασκήνωσης και των πάρτι σε ταβέρνες, με τον Usopp να κατασκευάζει Trick Balls που ρίχνουν τα στατιστικά των εχθρών, τον Sanji να μαγειρεύει πιάτα με ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες, και την Robin να ενώνει πολλαπλά κοσμήματα μαζί ώστε να ανεβάσει σημαντικά τα στατιστικά όσων τα φορούν.
Και όπως ανέφερα, οι ικανότητες αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντικές για να μπορέσουν οι χαρακτήρες μας να έχουν το πάνω χέρι στις μάχες. Όπως σε κάθε RPG τίτλο, έτσι και στο One Piece Odyssey οι πρωταγωνιστές μας βρίσκουν κατά την διάρκεια της περιπέτειάς τους άπλετους εχθρούς έτοιμους για αναμέτρηση, είτε αυτοί είναι παράξενα πλάσματα της κάθε περιοχής όπως τα Eisa και τα Sandora Dragons, είτε είναι μέλη του ναυτικού και άλλοι πειρατές. Οι απλές μάχες δεν είναι ποτέ ιδιαίτερα δύσκολες, κυρίως λόγω του turn-based συστήματος μάχης τους που επιτρέπει στους παίκτες να μελετάνε την κάθε τους κίνηση, τα bosses όμως μπορούν να γίνουν αρκετά πιο απαιτητικά και φυσικά χρονοβόρα.
Ευτυχώς όμως το σύστημα μάχης του τίτλου είναι έξυπνα σχεδιασμένο, και συνεχώς απαιτεί σωστή διαχείριση από τους παίκτες, αποφεύγοντας έτσι να γίνει ανιαρό. Το πιο βασικό κομμάτι είναι η αποτελεσματικότητα και μη των επιθέσεων, με όλους τους χαρακτήρες, πρωταγωνιστές και εχθρούς, να χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, τις Strength, Speed, και Technique, με το Strenght για παράδειγμα να είναι αποτελεσματικό εναντίων του Speed αλλά αδύναμο εναντίων του Technique. Ακόμη, οι κατηγορίες αυτές εμπλουτίζονται και με μερικά στοιχεία της φύσης, όπως ο ηλεκτρισμός και η φωτιά, αλλά και άλλα στοιχεία όπως η σαγήνευση της Nami ή το επίπονο πιάσιμο απόκρυφων σημείων από την Robin, τα οποία είναι αποτελεσματικά ή αδύναμα ανάλογα με τον τύπο εχθρού, αν για παράδειγμα είναι άνθρωπος ή ζώο.
Επιπλέον, ένα κομμάτι που προσφέρει επιπρόσθετο ενδιαφέρον στις μάχες είναι η τοποθέτηση των χαρακτήρων, με την αρένα της μάχης να χωρίζεται σε τέσσερα (ή και περισσότερα) τμήματα και κάθε ένα από αυτά να καταλαμβάνεται από κάποιον χαρακτήρα και έναν ή περισσότερους εχθρούς. Η τοποθέτηση είναι κάθε φορά τυχαία, και πολλές φορές οι παίκτες μπορεί να καταλήξουν με έναν Technique για παράδειγμα χαρακτήρα εναντίων πολλών Speed εχθρών, γεγονός που μπορεί να αποβεί μοιραίο. Ευτυχώς όμως, υπάρχει πάντοτε η δυνατότητα αλλαγής της θέσης του κάθε χαρακτήρα (αρκεί να μην έχουν κάνει ακόμη την κίνησή τους), ακόμη και ανάμεσα σε χαρακτήρες που δεν βρίσκονται μέσα στην μαχόμενη ομάδα, ώστε οι παίκτες να έχουν πάντοτε το πάνω χέρι και να βρίσκουν την καλύτερη στρατηγική για την εκάστοτε περίπτωση.
Τα προαναφερθέντα turn-based στοιχεία όμως δεν είναι οι μόνες νότες ενδιαφέροντος στο σύστημα μάχης του One Piece Odyssey. Ανάλογα με την πρόοδο που κάνουν στην βασική ιστορία του τίτλου, οι πρωταγωνιστές μας ξεκλειδώνουν ολοένα και περισσότερες από τις διάσημες ικανότητές τους, όπως το Gear Second του Luffy ή το Diable Jambe του Sanji, καταλήγοντας με μια τεράστια γκάμα επιθέσεων για να διαλέξουν, ενώ από τις πιο επικές στιγμές σε μια μάχη είναι η χρήση των bond arts, τα οποία ενώνουν τις ικανότητες τριών από τους χαρακτήρες και εξαπολύουν μια εξαιρετικά δυνατή επίθεση. Για να μπορέσουν όμως να πραγματοποιήσουν ένα τέτοιο bond art, οι πρωταγωνιστές μας θα πρέπει πρώτα να δεθούν σε ικανοποιητικό επίπεδο, και για να δεθούν θα πρέπει να ολοκληρώσουν ένα frayed memory.
Οι ξεφτισμένες αυτές αναμνήσεις αποτελούν μια από τις πολλές ακόμη δραστηριότητες στον κόσμο του One Piece Odyssey, με τους χαρακτήρες να προσπαθούν να επιδιορθώσουν αναμνήσεις που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν μπαίνοντας μέσα σε αυτές και βοηθώντας έναν από τους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτήν. Και, παρόλο που τα frayed memories είναι αρκετά ενδιαφέροντα και μας προσφέρουν μια μικρή αναλαμπή από την ζωή κάποιου γνωστού ή άγνωστου χαρακτήρα, τα πιο ενδιαφέροντα δευτερεύοντα κομμάτια του τίτλου είναι τα side quests. Πέρα από το γεγονός πως είναι πολυάριθμα και εκτείνονται τόσο στο Waford όσο και στις τοποθεσίες της Memoria, τα quests αυτά είναι πολλές φορές εκτενή και απαιτούν αρκετό ψάξιμο, και μας δίνουν την δυνατότητα να σώσουμε ανθρώπους, να εντοπίσουμε χαμένα αντικείμενα, μέχρι και να ολοκληρώσουμε ορισμένα quizes με πολύ συγκεκριμένες ερωτήσεις. Απλά, λιτά, αλλά και πάλι ευχάριστα είναι και τα bounty hunts του τίτλου, ενώ τα εκατοντάδες mini-challenges που διαθέτει ο τίτλος είναι ικανά να κρατήσουν το ενδιαφέρον έως το τέλος.
Ένα κομμάτι που μου άρεσε ιδιαίτερα στο One Piece Odyssey είναι ο οπτικός του τομέας, και πιο συγκεκριμένα το στυλ με το οποίο έχει σχεδιαστεί, θυμίζοντας αρκετά έναν ακόμη άκρως επιτυχημένο τίτλο της Bandai Namco, το Tales of Arise. Οι έντονες γραμμές που θυμίζουν σκίτσο σε συνδυασμό με την εναλλαγή φωτεινών και παστέλ χρωμάτων δημιουργούν ένα ιδιαίτερα όμορφο αποτέλεσμα που ταιριάζει με την -σε πολλά θέματα- παιδικότητα του One Piece, ενώ προσφέρει μια μετριασμένη ζωντάνια στους γνωστούς για την 2D εμφάνισή τους χαρακτήρες. Από την άλλη, ο ακουστικός τομέας είναι εξαιρετικός, με τους original ηθοποιούς να ενσαρκώνουν για ακόμη μια φορά τους αγαπημένους μας χαρακτήρες και να μας υπενθυμίζουν πως επρόκειτο για μια ακόμη κανονική One Piece περιπέτεια και όχι ένα απλό παιχνίδι, ενώ η μουσική είναι ιδιαίτερη και αναγνωρίσιμη.
Τεχνικά, ο τίτλος δεν ήρθε αντιμέτωπος με κανένα πρόβλημα, και τα fps του παρέμεναν καθ’ όλη την διάρκεια ενασχόλησής μου μαζί του σταθερά, ενώ τεράστιο θετικό αποτέλεσαν οι εξαιρετικά μικροί χρόνοι φόρτωσης, ακόμη και σε base PlayStation 4. Ένα μεγάλο αρνητικό ωστόσο του τίτλου είναι το σύστημα αποθήκευσης που θυμίζει άλλες εποχές, με το auto-save να είναι παντελώς απόν, και οι παίκτες να κινδυνεύουν να χάσουν ώρες προόδου, είτε χάνοντας σε μάχη είτε από κάποιο κόλλημα, αν ξεχάσουν να κάνουν save σε κάποιο από τα διάσπαρτα σημεία αποθήκευσης.
Το One Piece Odyssey λοιπόν αποτελεί τον απόλυτο RPG τίτλο για όσους αγαπούν την εμβληματική αυτή σειρά του Eiichiro Oda, προσφέροντας έναν συνδυασμό φρέσκιας ιστορίας και άπλετης νοσταλγίας, παράλληλα με τους αυθεντικούς χαρακτήρες που λατρεύουμε τόσα χρόνια. Είναι μια εμπειρία που όχι μόνο θα σας φέρει ακόμη πιο κοντά στο πλήρωμα των Straw Hats, αλλά θα σας ικανοποιήσει και στον gameplay τομέα, χάρη στο έξυπνα σχεδιασμένο σύστημα μάχης του και τις άπλετες δραστηριότητες που μπορείτε να βρείτε στον συναρπαστικό του κόσμο. Για όσους δεν έχουν ασχοληθεί με το One Piece μπορεί αρχικά να τους φανεί μπερδεμένο λόγω των πολυάριθμων inside jokes και των γεγονότων που αναφέρονται κατά την διάρκεια της ιστορίας αλλά δεν μπορούν να γνωρίζουν, δίνοντάς του όμως μια ευκαιρία όχι μόνο θα αγαπήσετε και εσείς τον Luffy και τους φίλους του, αλλά θα θελήσετε αναμφισβήτητα να ασχοληθείτε εκτενώς και με το manga ή το anime.
Ο τίτλος μας παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρία για τις ανάγκες του review.
