The Inheritance of Crimson Manor – Review
Από μικρή που έβρισκα indie τίτλους σε διάφορες ιστοσελίδες με δωρεάν παιχνίδια όπως το Friv, είχα κόλλημα με ένα πολύ συγκεκριμένο είδος βιντεοπαιχνιδιών· αυτό των escape games. Μου άρεσαν οι ατελείωτοι γρίφοι, οι προβλέψιμοι στόχοι αλλά οι όχι και τόσο προβλέψιμες κινήσεις που έπρεπε να κάνω, και το κάπως ανατριχιαστικό και αγχωτικό περιβάλλον, το οποίο μπορεί να μην περιείχε τρόμο, αλλά με έκανε να νιώθω κάπως κλειστοφοβική.
Έτσι λοιπόν, όταν είδα πως ο puzzle τίτλος της MediaCity Games, το The Inheritance of Crimson Manor, θα αποκτούσε μια φυσική έκδοση για το PlayStation 5 από την Tesura Games, αποφάσισα πως ήταν μια εμπειρία που δεν έπρεπε να προσπεράσω. Κατάφερε όμως να έρθει αντιμέτωπο τις προσδοκίες μου;
Όπως είπα, το The Inheritance of Crimson Manor είναι ένας puzzle τίτλος, ο οποίος αντλεί έμπνευση από τις adventure και horror κατηγορίες χωρίς ωστόσο να κινείται προς αυτές. Εμείς αναλαμβάνουμε τον ρόλο του βοηθού ενός εκ των μεγαλύτερων μεγιστάνων των σιδηροδρόμων, του Hadley Strange, ο οποίος -μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του- φαίνεται να πέθανε κατά την διάρκεια ενός τραγικού ακτοπλοϊκού δυστυχήματος.
Σκοπός μας είναι να διεκπεραιώσουμε την διαθήκη του εκλιπόντα πρώην αφεντικού μας, και για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να πάμε στην έπαυλή του και να εντοπίσουμε τα έγγραφά του. Ωστόσο, τα μυστικά που κρατούσε ο Strange όσο ήταν εν ζωή τον ακολούθησαν τελικά και στον θάνατο, και η δουλειά μας έγινε απείρως φορές πιο δύσκολη, καθώς θα πρέπει να λύσουμε μια πληθώρα από γρίφους που έστησε έξυπνα ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, αλλά και να ξεδιπλώσουμε το κουβάρι μυστηρίου που έκρυψε στις πιο σκοτεινές γωνιές των τοίχων του.
Όσων αφορά την ιστορία του The Inheritance of Crimson Manor, μπορώ να πω πως με άφησε να νιώθω κάπως διχασμένη. Από την μια, τα συνολικά γεγονότα του τίτλου, η κατάληξη της ιστορίας, και ο τρόπος διήγησής της μέσα από πολυάριθμα κείμενα ήταν όλα αρκετά ενδιαφέροντα, δημιουργώντας μια εμπειρία παρόμοια με την σειρά Penny Dreadful και προσφέροντας μια αφήγηση γεμάτη μυστήριο και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, ωστόσο το φτωχό πρώτο cutscene που μας προσέφερε ο τίτλος, σε συνδυασμό με την κάπως αργή αρχή του όσων αφορά τα στοιχεία που συνόδευαν τους γρίφους, θα μπορούσαν να στρέψουν αρκετούς παίκτες μακριά, μιας και για μια στιγμή ο τίτλος έμοιαζε πως δεν θα είχε καν ιστορία.
Ευτυχώς όμως δεν έχω το ίδιο παράπονο από το gameplay του The Inheritance of Crimson Manor, το οποίο προσφέρει μια ολοκληρωμένη εμπειρία που σίγουρα θα ευχαριστήσει όσους απολαμβάνουν το ακόνισμα του μυαλού.
Το The Inheritance of Crimson Manor λοιπόν διακατέχει δύο μείζονες κατηγορίες στον gameplay τομέα του· την εξερεύνηση και την επίλυση γρίφων. Όσων αφορά την εξερεύνηση, ο χαρακτήρας μας δεν φεύγει ποτέ μέσα από την βικτοριανή έπαυλη, με τον τίτλο να ξεκινάει απευθείας μέσα στο χολ του σπιτιού. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, ο βασικός μηχανισμός της εξερεύνησης γίνεται αντιληπτός, καθώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια κλειδωμένη πόρτα· αυτό είναι κάτι που θα συναντήσουμε καθ’ όλη την διάρκεια του τίτλου, με την πλειοψηφία των δωματίων και διαδρόμων να μην είναι προσβάσιμα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Έτσι λοιπόν, εμείς θα πρέπει να βρίσκουμε κλειδιά για να ανοίγουμε πόρτες, σεντούκια, και ότι άλλο διαθέτει κάποιου είδους κλειδαριά, ενώ μέσα στο εκάστοτε πράγμα που ανοίγουμε είναι σχεδόν σίγουρο πως θα βρούμε ακόμη περισσότερα κλειδιά. Είναι μια συνταγή δοκιμασμένη και πετυχημένη, και θυμίζει αρκετές φορές τίτλους τύπου Resident Evil και Silent Hill, χωρίς ωστόσο να νιώθουμε τον κίνδυνο μιας απτής απειλής.
Το να βρίσκουμε όμως τα κλειδιά δεν είναι εύκολη υπόθεση στο The Inheritance of Crimson Manor, καθώς στέκονται ανάμεσά μας άπλετοι διαφορετικοί γρίφοι. Οι γρίφοι αυτοί ανήκουν σε μια πληθώρα από διαφορετικές κατηγορίες, με το επίπεδο δυσκολίας τους να κυμαίνεται από εύκολο έως και αρκετά δύσκολο, ενώ κατάφερα να απολαύσω γρίφους που απαιτούσαν παρατηρητικότητα, γρίφους με μηχανισμούς, γρίφους λογικής και σκέψης, μέχρι και γρίφους όπου έπρεπε να βρω τους κρυφούς κωδικούς.
Κάθε ένας από τους γρίφους αυτούς έφερναν ικανοποίηση στο ζεσταμένο από την σκέψη μυαλό μου, γεμίζοντάς με με ευχάριστα συναισθήματα κατά την επίλυσή τους, και κάνοντάς με να νιώθω περήφανη για την παρατηρητικότητά μου, αλλά και θαυμασμό προς την MediaCity Games, η οποία κατάφερε να σκαρφιστεί μια τόσο μεγάλη ποικιλία έξυπνων γρίφων.
Όπως προανέφερα, αρκετοί από τους γρίφους του The Inheritance of Crimson Manor, ειδικά αυτοί που απαιτούν να πάμε από το ένα σημείο του σπιτιού στο άλλο, μπορούν να γίνουν σχετικά απαιτητικοί. Το να κολλήσετε όμως σε έναν γρίφο δεν φέρνει το τέλος στον τίτλο, καθώς διαθέτει ένα αρκετά εύχρηστο σύστημα βοήθειας. Συγκεκριμένα, ο τίτλος διαθέτει την δυνατότητα εμφάνισης της βασικής αποστολής μας, η οποία σε κάθε άλλη περίπτωση είναι κρυμμένη ώστε να μην αλλοιώνει την ατμόσφαιρα με ένα παραφορτωμένο UI, ενώ υπάρχει και το σύστημα ενδείξεων, το οποίο είναι ικανό να μας κατατοπίσει αρκετά ώστε να πάρουμε μια ιδέα για το τί πρέπει να κάνουμε, χωρίς όμως να λύνει για εμάς τον εκάστοτε γρίφο.
Ιδιαίτερα εύχρηστος ήταν και ο χάρτης του The Inheritance of Crimson Manor, ο οποίος εμφανίζει ειδικά σημαδάκια για τον κάθε γρίφο όταν χρήζει επίλυσης, ενώ τα αφαιρεί μόλις καταφέρουμε να τον ολοκληρώσουμε, όπως για παράδειγμα το ρολόι στην κεντρική αίθουσα του τίτλου, το οποίο, μιας και η επίλυσή του γίνεται αρκετά αργότερα, θα μπορούσε κάποιος να είχε ξεχάσει την ύπαρξή του. Το ίδιο ισχύει και για το in-game menu του τίτλου, το οποίο εξαφανίζει τα αντικείμενα και κλειδιά που δεν μας είναι πλέον χρήσιμα, ενώ διαθέτει και ένα σημειωματάριο με μερικά από τα πιο σημαντικά στοιχεία για την επίλυση γρίφων, το οποίο και μπορούμε να συμβουλευτούμε ανά πάρα ώρα και στιγμή.
Όμως, την εμφάνισή του έκανε και ένα αρκετά παράξενο σφάλμα στο βασικό menu του The Inheritance of Crimson Manor, το οποίο μου έφερε αχρείαστη αναστάτωση και ακόμη δεν έχω καταφέρει να καταλάβω για ποιο λόγο συνέβη.
Ξεκινώντας τον τίτλο, παρατήρησα πως το Y axis ήταν ανάποδο, δηλαδή το πάνω με πήγαινε κάτω και το κάτω με πήγαινε πάνω. Έτσι λοιπόν, πήγα στις ρυθμίσεις του τίτλου για να το αλλάξω, παρόλα αυτά κάνοντας την αλλαγή, η κάμερα συνέχισε να κουνιέται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Προσπαθώντας να καταλάβω αν απλά κόλλησε ο τίτλος, τον έκλεισα, τον ξανάνοιξα, και άλλαξα την ρύθμιση, όμως το πρόβλημα επέμενε. Έπειτα αποφάσισα να σβήσω τα αποθηκευμένα δεδομένα του τίτλου και να αρχίσω από την αρχή, ενεργοποιώντας την ρύθμιση για το Y axis πριν ανοίξω τον τίτλο, και μετά από τέσσερις φορές που ακολούθησα ξανά και ξανά όλα τα βήματα, στο τέλος η κάμερα άρχισε να λειτουργεί όπως έπρεπε.
Ευελπιστώ το συγκεκριμένο σφάλμα να αποτέλεσε ένα μεμονωμένο συμβάν στο δικό μου αντίγραφο του The Inheritance of Crimson Manor, και να μην χρειαστεί κάποιος άλλος παίκτης να ζήσει την ίδια αναστάτωση, όπως και να έχει όμως, αν αποφασίσετε να αποκτήσετε τον συγκεκριμένο τίτλο, να έχετε υπόψιν σας πως μπορεί να χρειαστεί να ακολουθήσετε τα ίδια βήματα με μένα.
Ένα ακόμη αρνητικό στην UI του The Inheritance of Crimson Manor ήταν τα δυσανάγνωστα κείμενα που διαθέτει. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, ένας τέτοιου είδους τίτλος προσφέρει στους παίκτες μια πληθώρα από έγγραφα, σημειώσεις, και άλλα αντικείμενα που να περιέχουν γραπτές πληροφορίες, και για να κατανοήσουμε καλύτερα την ιστορία του θα πρέπει να τα διαβάσουμε όλα, η πλειοψηφία των εγγράφων αυτών όμως περιείχε τόσο μικρές γραμματοσειρές που αν ο παίκτης καθόταν έστω και λίγο μακριά από την οθόνη του, θα δυσκολευόταν πολύ να τα διαβάσει.
Για να φανταστείτε, πολλά από τα έγγραφα του τίτλου διέθεταν την επιλογή να διαβάσετε το περιεχόμενό τους με την χρήση μιας ξεχωριστής γραμματοσειράς που υποτίθεται θα μετέτρεπε τα δυσανάγνωστα χειρόγραφα σε ευανάγνωστες γραμματοσειρές υπολογιστή, ωστόσο οι γραμματοσειρές αυτές ήταν ως επί το πλείστον έως και 2 φορές μικρότερες από την αρχική γραμματοσειρά, αναγκάζοντάς με να επιλέγω το αρχικό κείμενο, παρά τις -ασυνήθιστες στις μέρες μας- καλλιγραφίες.
Όσων αφορά τον οπτικό τομέα του τίτλου, το The Inheritance of Crimson Manor είναι μια αρκετά ευχάριστη εμπειρία, προσφέροντας ένα ρεαλιστικό περιβάλλον με απαλά και καλογυαλισμένα textures, ικανοποιητικό φωτισμό, και όμορφα χρώματα. Δεν είναι ένας τίτλος που θα σας αφήσει άφωνους, χάρη όμως στα σταθερά fps που διαθέτει και την ευκρινή ανάλυσή του, γίνεται απολαυστικός και πάνω άπ’ όλα ακούραστος στο μάτι.
Το ίδιο ισχύει και για τον ακουστικό τομέα του τίτλου, ο οποίος είναι ταπεινός αλλά καλοδουλεμένος. Το The Inheritance of Crimson Manor δεν διαθέτει κάποιο voice-acting, οπότε δεν προστίθενται αλλά ούτε και αφαιρούνται πόντοι από αυτό, έτσι λοιπόν βασίζεται στην μουσική του, η οποία παραμένει ουσιαστικά ίδια καθ’ όλη την διάρκεια του τίτλου και έχει την μορφή περισσότερο ενός ambiance κομματιού παρά ενός λεπτομερούς soundtrack, αλλά και στα ηχητικά του εφέ, τα οποία αποτελούνται από πατώματα που τρίζουν, εξωτερικούς ήχους όπως ένας δυνατός αέρας, και σκόρπιες πατημασιές, δημιουργώντας μια κάπως δυσοίωνη ατμόσφαιρα, και κάνοντάς σε να νιώθεις πως κάποιος σε παρακολουθεί, ενώ ξέρεις πως δεν είναι κανένας εκεί.
Εν κατακλείδι, το The Inheritance of Crimson Manor αποτελεί μια αρκετά αξιόλογη προσπάθεια από την MediaCity Games, προσφέροντάς μας έναν καθαρόαιμο puzzle τίτλο χωρίς αχρείαστες υπερβολές. Μπορεί να χρήζει βελτίωσης σε ορισμένα τεχνικά ζητήματα του UI, και η διήγησή του να αργεί κάπως να πάρει μπρος, η πληθώρα των ποικιλόμορφων όμως γρίφων του, η καλοσχεδιασμένη έπαυλη, και η συνολική ιστορία του, τον μετατρέπουν σε έναν τίτλο που θα απολαύσουν όλοι όσοι αγαπούν τα escape games.
Το The Inheritance of Crimson Manor μας παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρία για τις ανάγκες του review.
