The Bridge Curse 2: The Extrication – Review
Σας έχει τύχει ποτέ, ενώ προτιμάτε τις προσεγμένες, σοβαρές, και πνιγμένες στον τρόμο ταινίες τύπου The Conjuring, να αναζητάτε μια φορά στο τόσο μια ταινία στην οποία ξεχωρίζουν οι νότες χιούμορ της, η τελείως κλισέ ομάδα από χαρακτήρες που διαθέτει, και το χαμηλό budget της, και τελικά να περνάτε ανέλπιστα καλά βλέποντάς την, ενώ παράλληλα είχε και τις ιδιαίτερες τρομακτικές σκηνές της; Αυτό ακριβώς μου έτυχε εμένα πρόσφατα, αλλά όχι με ταινία. Αντιθέτως, βρήκα όλα αυτά σε έναν σχετικά άγνωστο horror τίτλο, το The Bridge Curse 2: The Extrication.
Το The Bridge Curse 2: The Extrication κατέφθασε στα χέρια μας από την εκδότρια εταιρία PQube και το κινεζικό στούντιο ανάπτυξης SOFTSTAR, το οποίο παρόλο που σε γενικές γραμμές ειδικεύετε σε ARPG τίτλους, φέρνοντάς μας σειρές όπως τα Xuan-Yuan Sword και Sword and Fairy, αποφάσισε αυτήν την φορά να αναθέσει σε μια από τις ομάδες του την ανάπτυξη από κάτι αρκετά διαφορετικό, και πιο συγκεκριμένα έναν καθαρό horror τίτλο.
Στο The Bridge Curse 2: The Extrication λοιπόν, το οποίο αποτελεί το ανεξάρτητο sequel του The Bridge Curse: Road to Salvation (χωρίς δηλαδή να συνδέεται μαζί του με κάποιον τρόπο), ακολουθάμε τέσσερις διαφορετικούς χαρακτήρες, και πιο συγκεκριμένα την Sue Lian, μια επίμονη και γεμάτη αποφασιστικότητα δημοσιογράφο, όπως επίσης και τους Rich, A-Hai, και Doc, τρεις φοιτητές του πανεπιστημίου Wen Hua, καθώς προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο πίσω από τα πολυάριθμα μεταφυσικά συμβάντα που λαμβάνουν χώρα εντός των τοίχων του.
Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα στο The Bridge Curse 2 ήταν οι χαρακτήρες αυτοί, και το γεγονός πως οι προσωπικότητές τους ήταν εξαιρετικά κλισέ. Για παράδειγμα, η Sue Lian είναι η κλασική δυναμική γυναίκα που μπορεί να βρει την λύση σε κάθε πρόβλημα, ο Rich είναι ο ήσυχος και ξεκάθαρα ερωτευμένος νεαρός, η A-Hai είναι το “eye-candy” της παρέας, και ο Doc είναι ο απόλυτος πλακατζής.
Παραδόξως όμως, αυτό δεν ήταν κάτι το αρνητικό. Αντιθέτως, ο οριακά κωμικός τρόπος με τον οποίον μας παρουσιάστηκαν με έκανε να νιώσω λες και ήδη τους γνώριζα, και αφαίρεσε από την πρώτη κιόλας στιγμή το συνηθισμένο τροπάριο του μυστηριώδη πρωταγωνιστή με το μυστηριώδη παρελθόν. Έτσι, με άφησε να εστιάσω την προσοχή μου στο να ανακαλύψω τα μυστικά του τίτλου και την ιστορία πίσω από τους χαρακτήρες που κρύβονται πίσω από όλα, χωρίς να αναρωτιέμαι για τον λόγο που εγώ συγκεκριμένα βρίσκομαι εκεί.
Το μόνο ίσως αρνητικό που παρατήρησα στο καστ των πρωταγωνιστών ήταν το voice-acting τους, καθώς κυμαινόταν σε μέτρια επίπεδα. Αυτό ισχύει τόσο για την αγγλική όσο και για την κινεζική γλώσσα, καθώς παρόλο που δεν καταλαβαίνω την δεύτερη από τις δύο, έχω παίξει αρκετούς τίτλους με κινεζικό voice-acting, και ο συγκεκριμένος δεν με έπεισε ιδιαίτερα σαν άκουσμα.
Περνώντας τώρα στο gameplay του The Bridge Curse 2: The Extrication, μπορείτε να περιμένετε την κλασική “Αγία Τριάδα” των horror τίτλων, και πιο συγκεκριμένα την εξερεύνηση, την επίλυση γρίφων, και την αποφυγή των εχθρών, τα οποία και έχουν κατανεμηθεί ομοιόμορφα ώστε να μην γίνονται ούτε κουραστικά, αλλά ούτε και πολύ σύντομα σε διάρκεια.
Στο κομμάτι της εξερεύνησης, ο τίτλος ευτυχώς μας λύνει σε μεγάλο βαθμό τα χέρια, προσφέροντάς μας έναν ευανάγνωστο χάρτη και ξεχωριστά περιβάλλοντα με κατανοητή διαρρύθμιση. Καθ’ όλη την διάρκειά του βρισκόμαστε εντός των τοίχων του Wen Hua University, και παρόλο που θα επισκεφτούμε ορισμένες τοποθεσίες παραπάνω από μια φορά, τα επίπεδα ως σύνολο είναι αρκετά διαφοροποιημένα και διατηρούν το ενδιαφέρον σε ικανοποιητικά επίπεδα.
Καθώς εξερευνούμε τους διαδρόμους, τις τάξεις, και όλα τα υπόλοιπα δωμάτια του πανεπιστημίου, θα βρούμε και μια πληθώρα από συλλεκτικά, τα οποία είτε θα προσφέρουν περισσότερο βάθος στην ιστορία του τίτλου και τους υπόλοιπους χαρακτήρες με τους οποίους ερχόμαστε αντιμέτωποι, είτε θα μας κάνουν απλώς να γελάσουμε με το πόσο συναρπαστικά άκυρα είναι. Τα περισσότερα όμως αφορούν τους πολυάριθμους ανατριχιαστικούς θρύλους της κινεζικής κουλτούρας, από μπαλαρίνες-φαντάσματα με δολοφονικές εμμονές και πνεύματα με σπασμένους λαιμούς, μέχρι και τους υπερφυσικούς κινδύνους που κρύβουν τα ασανσέρ (Elisa Lam;), και οι πληροφορίες που απέκτησα για όλα αυτά άναψαν αμέσως την σπίθα μέσα μου να ψάξω περισσότερα για αυτά.
Περνώντας τώρα στους γρίφους, το The Bridge Curse 2: The Extrication καταφέρνει να προσφέρει μια μεγάλη γκάμα από δραστηριότητες και σπαζοκεφαλιές, οι οποίες απαιτούν σκέψη και παρατηρητικότητα, χωρίς ωστόσο να γίνονται ποτέ εξαιρετικά δύσκολες. Από σύντομους τοπικούς γρίφους μέχρι και άπλετο ψάξιμο για τα απαραίτητα αντικείμενα, το The Bridge Curse 2 περιλαμβάνει αρκετά είδη μικρών και μεσαίων προκλήσεων που θα κάνει όσους αγαπούν τους ασιατικούς horror τίτλους να νιώσουν σαν στο σπίτι τους.
Το τελευταίο gameplay κομμάτι του τίτλου είναι όπως ανέφερα νωρίτερα η αποφυγή εχθρών. Μιας και δεν έχουμε στην κατοχή μας κάποιο όπλο, παρά μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις ένα φανάρι με υπερφυσικές ιδιότητες, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις ανατριχιαστικές απειλές του Wen Hua University σώμα με σώμα, και έτσι καταφεύγουμε στο τρέξιμο και στο stealth.
Ως σύνολο, το συγκεκριμένο κομμάτι του The Bridge Curse 2: The Extrication είναι καλό, αλλά όχι και άψογο. Οι εχθροί με τους οποίους ερχόμαστε αντιμέτωποι είναι απόκοσμα ανατριχιαστικοί και ανεβάζουν σε μεγάλο βαθμό το άγχος και την αδρεναλίνη, ωστόσο η AI τους ήταν ορισμένες φορές κάπως μπερδεμένη. Υπήρξαν στιγμές όπου περνούσα πρακτικά μπροστά από τον χαρακτήρα που προσπαθούσα να αποφύγω και δεν με έπαιρνε χαμπάρι, ενώ κάποιες άλλες φορές με έβλεπαν χωρίς να κάνω τίποτα. Ευτυχώς οι περιπτώσεις αυτές ήταν αραιές, και τα checkpoints βολικά, οπότε δεν ενοχλήθηκα πολύ, ήταν όμως από τις φορές που το χαμηλό budget του τίτλου δεν τον κολάκευσε ιδιαίτερα.
Ένα ακόμη ευχάριστο του The Bridge Curse 2: The Extrication είναι το βολικό chapter select κατά την ολοκλήρωση του τίτλου, διαθέτοντας βολικές “στάσεις” εντός του εκάστοτε από τα πέντε κεφάλαιά του, όπως επίσης και η ικανοποιητική του διάρκεια, η οποία κυμαίνεται περίπου στις 6 ώρες (ή στις 4 αν ξέρεις πάνω κάτω τί πρέπει να κάνεις). Ωστόσο, στην επέκταση της διάρκειας αυτής συνέβαλαν σημαντικά και τα cutscenes του τίτλου, τα οποία μερικές φορές ήταν αρκετά μεγάλα σε διάρκεια χωρίς την δυνατότητα προσπέρασης, αποθαρρύνοντας ίσως έτσι τα αλλεπάλληλα playthroughs.
Τεχνικά, το The Bridge Curse 2: The Extrication προσφέρει ακριβώς όσα θα περιμέναμε από έναν τίτλο του είδους, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Ο οπτικός τομέας είναι προσεγμένος και ικανοποιητικά ρεαλιστικός, διαθέτοντας ελάχιστα μόνο προβλήματα όπως περιστασιακά θολά textures, ενώ ο ακουστικός τομέας -πέραν του voice-acting- είναι απολαυστικός και ταιριάζει απόλυτα με την απόκοσμη ατμόσφαιρα του Wen Hua University. Τα fps παραμένουν σταθερά τόσο στο PlayStation 5 όσο και στο PlayStation 4, ακόμη και όταν η κατάσταση μπορεί να γίνει λίγο πιο χαοτική, και γενικά μπορεί να μην φέρνει την επανάσταση στον τεχνικό τομέα, αλλά δεδομένου του χαμηλού του budget, είναι ανέλπιστα καλό.
Εν κατακλείδι, το The Bridge Curse 2: The Extrication αποτελεί μια φρέσκια και διασκεδαστική horror εμπειρία, προσφέροντας άπλετες ανατριχιαστικές στιγμές, μια κλισέ αλλά απολαυστική ομάδα χαρακτήρων, και πλούσιο gameplay. Μπορεί το χαμηλό budget του να ξεπροβάλει περιστασιακά πίσω από την ελαφρώς μπερδεμένη AI των εχθρών και το μέτριο voice-acting του, ωστόσο η συνολική εμπειρία είναι ταυτόχρονα ανάλαφρη και τρομακτική, ότι πρέπει δηλαδή για μια νύχτα χαλάρωσης, διασκέδασης, και τρόμου στο σπίτι.
Ο τίτλος μας παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρία για τις ανάγκες του review.
